De tijd vliegt!!! Vandaag was alweer de laatste live lesdag van de EMDR basistraining. Ytje heeft als K&J trainer onze Surinaamse collega’s vol enthousiasme meegenomen in de kinder- en jeugd EMDR- wereld. Het aangepaste Standaardprotocol voor verschillende ontwikkelingsleeftijden en het betrekken van het systeem in het gezin waren belangrijke onderdelen die aan bod kwamen, uiteraard ondersteund door veel videomateriaal. De cursisten genoten zichtbaar van deze dag, de aandoenlijke filmpjes van kids in verschillende leeftijden.
In de pauze ontstonden wederom waardevolle gesprekken. Zo kwamen we te weten dat een
psycholoog die bij de Overheid werkt in fulltime dienstverband rond de €240,- per maand verdient. Dit terwijl een maandelijks huurhuis in een veilige buurt in Paramaribo maandelijks €950,- kost. Dit betekent dat er ‘bijgeklust’ moet worden. Veel Surinaamse psychologen hebben 3 banen, zijn dus vrijwel altijd aan het werk! Veel jongere psychologen blijven langer thuis wonen, of op het terrein van het ouderlijk huis. Dan is het financieel beter te doen. Wrang is dat we horen dat de politici in Suriname extreem hoge inkomens hebben…’de Balkenende norm’ is hier niet van toepassing. Dit salaris blijft trouwens levenslang uitgekeerd worden, ook als deze mensen niet meer actief werken. Onbegrijpelijk voor ons, kijkend naar de financiële nood in dit prachtige land. De beheer-meneer vertelde bovendien dat hij het zo treffend vindt om onze Rutte op het fietsje te zien. Hier rijden ze blijkbaar in de dikste auto’s met allerhande bewakings-auto’s erom heen. De beheer- meneer betreft een bijna 70 jarige man, die volgend jaar april met pensioen zal gaan. Na een warm afscheid, waarin hij het benadrukte dat het zo jammer is dat als wij terugkomen hij er niet meer zal zijn. De open-boek verhalen draaien door in ons hoofd. Evenals de man die bij toeval naast het zwembad ons waarschuwt om goed op onszelf te letten… het was een heel verhaal maar de kern was ‘meisjes let goed op’, ‘wees veilig op straat. Op de fiets naar je werk gaan is hier niet haalbaar. Je kunt zo van je tas beroofd worden, en daarnaast is het verkeer dermate onoverzichtelijk dat je het fietsen hier zeker uit je hoofd laat.
Het afscheid van onze Surinaamse collega’s was warm! Bella sprak ons namens de groep toe en gaf aan dat de drie V’s op ons van toepassing waren: Verbondenheid, Veerkracht en Visie. Wat een prachtig compliment! De 3 V’s werd trouwens door onze hele groep ervaren, bij ieder van ons…We kregen onze groepsfoto in een prachtig lijstje cadeau met warme knuffels en een dik tot ziens.
Hebben jullie ooit gehoord van het woord ‘Kweekjes’? Dit blijken kinderen te zijn die voor korte tijd lijken te komen logeren en vervolgens niet meer worden opgehaald door hun ouders. Dit schijnt hier geregeld voor te komen. Een cursist vertelt over haar pleegkind wat ruim 4 jaar geleden is gebracht door haar moeder met de vraag of ze 2 weken op het kind wilde passen als oud-directrice van de basisschool. Die twee weken zijn inmiddels 4 jaar geworden en het kindje is al 10 jaar jong. Wat een schatje en wat is ze ‘letterlijk gegroeid’. De ‘failure to trive’ lijkt zich op te hebben geheven in het warme bad waar het meisje in terecht is gekomen. Bijzondere verhalen in een evenzo bijzonder land. We spreken over bijgeloof, over voodoo, over slangen die de boodschap van zwangerschap aankondigen en van vogelspinnen die in je huis kruipen. We delen het belang van het kennen van de culturele en geloofsaspecten van dit prachtige land. Het betreft een smeltkroes van allerhande geloven, die naast elkaar bestaan. Hoe mooi is dat. We sluiten ons geweldige avontuur af met een etentje met de SVPO-organisatie. Iedereen neemt zo de tijd voor ons…voor elkaar…het gezegde klopt: De Nederlander heeft de klok en de Surinamer de tijd. Daar kunnen we wat van leren ��.
Comments