Zondag 22 oktober, onze tweede lesdag alweer. Om 5.30 uur waren we beiden klaarwakker. De
'jatlach' brengt goede dingen met zich mee. Om 6.00 uur zat Ytje alweer achter haar mac om de
blogsite aan te maken waar dit verhaal nu leesbaar is. Wat een creativiteit op de vroege morgen! Na een heerlijk ontbijt werden we opgehaald door onze taxichauffeur om ons naar de onderwijslocatie te brengen. Al toeterend begaven we ons door het verkeer en bij navraag gaf onze chauffeur aan dat er een speciale toetertaal geldt in Paramaribo om elkaar te begroeten, uit te schelden en zelfs te versieren. Onze chauffeur paste al deze strategieën toe in dit korte ritje. Hilarisch! Nadat onze 22 cursisten fris en fruitig in de leszaal zaten, trapten we de dag af met het doorlopen van het Standaardprotocol, waarna in de loop van de middag de allereerste oefening in tweetallen plaatsvond waarin eigen herinneringen werden gedesensitiseerd door onze kersverse EMDR- therapeuten to be. Verbaasde uitspraken volgden, want hoe kon het toch dat de gekozen beelden zo wazig werden en hun lading verloren. Wauw, de EMDR-therapie werkt echt! Terwijl de deelnemers als een spons alle aangereikte informatie opnamen, was Ytje ondertussen bezig om een uitnodiging te schrijven aan de minister van volksgezondheid van Suriname. Het Ministerie had gisteren aangegeven interesse te hebben in de opleiding die we bieden aan hun Surinaamse psychologen en wilden aanvullende informatie hebben, gevolgd door een bezoek deze week. Ook deze brief is te lezen op onze blogwebsite. Hier moet de minister toch wel gevoelig voor zijn? Er zijn enorm veel ACES in Suriname en EMDR-therapie is zeer effectief en geeft bovendien snelle resultaten. 1+1+1 = BINGO zou je zeggen…. We wachten in spanning het antwoord van het Ministerie af…
留言